CZŁOWIEK ZDOLNY DO REFLEKSJI
Każdy człowiek zdolny do refleksji nad swoim losem potrafi wyodrębnić wśród bogactwa życiowych doświadczeń sferę doznań i przeżyć moralnych. Znajdzie wśród nich gnębiące go wyrzuty sumienia – nie stanął kiedyś w obronie słabszego, bał się wyznać prawdę, obraził przyjaciela. Wspomni również momenty szczególnej satysfakcji — pokrzyżował komuś złe zamiary, bezinteresownie udzielił pomocy obcej osobie, przyznał się do popełnionego błędu. Nie zabraknie też przykładów sytuacji, w których przeżywał rozterki — jak postąpić, co wybrać, by zachować spokój sumienia i nie skrzywdzić bliźniego. Formą „aktywności moralnej” najpospoliciej jednak występującą okazuje się bezpośrednie wyrażanie ocen, zwłaszcza moralnego oburzenia i potępienia w odniesieniu do zachowań, czynów bądź cech charakteru innych ludzi.